Zo, Sint Nicolaas en zijn Zwarte Pieten zijn weer uitgevaren, terug naar hun land van herkomst. Het Pietendiscussie-seizoen is daarmee ook over, we kunnen constateren dat het een matig jaar was voor de anti-Piet militanten. Niet alleen waren ze agressiever en daardoor onsympathieker dan ooit, ook hadden ze de timing van de actualiteit niet mee. De Landelijke Intocht viel op de dag na de aanslagen in Parijs, waardoor hun provocaties jammerlijk ondersneeuwden omdat de wereld die dag wel wat anders aan zijn hoofd had.
We kijken alvast uit naar de voorbereidingen voor de Pietenoorlog 2016, die vermoedelijk gewoontegetrouw een kick-off meeting zal hebben ergens in februari. Want een jaar duurt best lang voor race hustlers die alle problemen van zwarte Nederlanders ophangen aan de drie weken dat Sinterklaas in het land is.
Anyway.
Kerstmis.
Is ook problematisch, want hoewel regeringsleiders wereldwijd zich van hun verzoenendste kant laten zien door steevast hun islamitische landgenoten een goed Suikerfeest toe te wensen, is het niet erg waarschijnlijk dat deze beleefde geste zal worden beantwoord met een ‘vrolijk Kerstfeest’ van mohammedaanse zijde. Zulks is voor velen haram en een moslim die dat zegt, kan net zo goed een varkenskarbonaadje oppeuzelen, qua smet op zijn ziel.
Het zal mij worst wezen, op zich, Kerst zegt mij niets en ik ben de beroerdste niet, ik wens iedereen die een feestje wil bouwen optimaal veel plezier toe. Maar toch vind ik het onprettig en onaardig, dat je geeneens een ander wat vrolijks kan toewensen, doe niet zo grimmig joh. En ik vind mezelf een beetje kleinzielig dat ik dat vind. Zwarte Piet en Vrolijk Kerstfeest, het is nogal klein bier. Het is ook weer niet zo dat het Vrije Westen schudt op haar grondvesten als er gemiemeld wordt over zulke dingen, het niet-kerstwensen en het Pietdrammen zijn geen bijlen aan de stam van onze beschaving.
Het lukt me niet om tot een ferme conclusie te komen, of met een strijdvaardige oplossing. Dan ook geen ‘vrolijk Suikerfeest’ meer zeggen? Kinderachtig. Ouders die demonstratief zwartgeverfd aan de schoolpoort verschijnen? Genant. Het past misschien ook wel bij de decembermaand, een licht ongemakkelijke sensatie rond opgelegde feestelijkheid. Gezellig bedoeld allemaal, maar dicht onder het oppervlak liggen allerlei sociale landmijnen die alleen tot ontploffing komen als een feestganger er over struikelt.
Ach vernuver je 3 minuten op twitter met berichten over kerst van onze vriendelijke inwoners met het geloof van de vrede hoog in het vaandel. En eerlijk een fijn suikerfeest komt je de volgende keer moeilijk uit je keel. Hoe kinderachtig dat dan ook mag wezen.
Denk dat het verharden van de standpunten een goede zet in de verkeerde richting heeft gekregen.
Er zijn toch genoeg plekken zo langzamer hand op deze wereld waar een moslim zonder problemen zich thuis kunnen voelen?
Wat zullen ze nu verzinnen om het ons te laten voelen en in te peperen?
Fijne middag jan vth
Wat mij betreft, zeker geen ‘vrolijk suiker feest’. Nee, weg met het suiker feest. Weg met ramadan. Weg met de hadj. Weg met de hoofdoek, djellaba en boerka. Allemaal uitingen van een afschuwelijk en buitengewoon haatdragend rotgeloof, dus ga ik daar zeker niet aan meedoen. Alle aandacht moet gericht zijn, zeker de komende jaren, op minder Islam. Veel minder Islam. Vrolijk kerstfeest!
Voor het Joodse nieuwjaar horen wij van de MP ook nooit een”Sjana Tova”.
Ach, ik ben dan van een leeftijd dat ik nog heb meegemaakt dat het inderdaad een mooie tijd was voor de gehele familie. Kerstmis was ook iets wat gewoon was in zijn bijzonderheid. Komt denk ik omdat de wereld toen veel kleiner was. De verzuiling was er nog met al zijn voor en nadelen. Hoewel, nadeel. Ik kan ze mij niet herinneren. Het leven was gewoon zo als het was. Wel met verwachtingen voor de toekomst want die maakten deel uit van het leven (toen). Je moest aan je toekomst werken. En dat kon heel goed in de geborgenheid van de familie dat het Kerstfeest vierde van een nieuw begin gesymboliseerd door de geboorte van Jezus. De protestanten deden met de kerst hun ding, de katholieken deden hun ding, de Zwarte kousenkerk deden hun ding, de moslims? deden hun ding en niemand die er aanstoot aan nam. Geen idee waarom dat nu wel het geval is. Het ligt in ieder geval niet aan mij. En ik vier kerstfeest en wens iedereen bij deze een zalig Kerstfeest.
Ouders die demonstratief gehoofddoekt zijn. Een prettig suikerfeest wensen. Homo’s van een flatgebouw gooien? Waar houdt het op? Moeilijk moeilijk moeilijk, je wilt toch niet kinderachtig zijn of onbeleefd. En al helemaal geen gebruiken frustreren die dat prachtige geloof met zich brengt. Wij vieren immers óók kerst.
Dat we niet worden aangevallen op dat gebruik is al heel wat. Het beste dat we kunnen bereiken is dat kerst door de aanhangers van het geloof van de vrede wordt genegeerd.
We zullen toch niet verwachten dat zij ons Prettige Kerst wensen? Kom nou, stel je voor dat ze zich jegens hun nieuwe land en hun inwoners beleefd en respectvol zouden opstellen?! Dat zou ons toch werkelijk waar verrassen, nietwaar?!
Die reacties op trotsopislam. Man. man. Nu zijn er ook genoeg landgenoten die hier al generaties wonen en die ook van allerlei onwelgevalligheden op de sociale mediaas gooien. Maar dit sterkt mij toch in het idee dat alle verharding toch echt van TWEE kanten komt.Alle pogingen om mij schuldig te laten voelen over het mislukken van de integratie en een gevoel van onwelkom in dit land laat ik dan bij deze nog fanatieker aan mij voorbijgaan. Ik kan me normaal gesproken toch oprecht interesseren in de medemens. Maar de uitgestoken hand kan misschien volgens sommigen voor eeuwig van een kant blijven komen. Bij mij is het op een gegeven moment toch echt afgelopen. Maar ja dan zal ik wel weer een islamofobe, xenofobe white privileged klootzak zijn.
Amen!
Ha, ha, leuke uitsmijter, Annabel! Ik weet het ook niet. Je kunt toch moeilijk rottig suikerfeest gaan wensen, en dat je tanden uit je mond mogen vallen, iezz kinderachtig. AH heeft trouwens ook een ongemakkelijke: een Onvergetelijk Kerstfeest wenst de grootgrutter ons. Nou, liever niet, ik hoop het niet, dacht ik, in het licht van de recente aanslagen en moordpartijen. Dus schurend en slalommend de decembermaand door: dat gaat het wel ongeveer worden.